DMS: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 23: | Linia 23: | ||
===== Możliwości eliminacji ===== | ===== Możliwości eliminacji ===== | ||
* poprawienie warunków higieny w browarze | * poprawienie warunków higieny w browarze | ||
* użycie małej ilości słodu pilzneńskiego i zachowanie odpowiednich temperatur | * użycie małej ilości słodu pilzneńskiego i zachowanie odpowiednich temperatur podczas wysładzania; efektywniejsze gotowanie i chłodzenie brzeczki | ||
podczas wysładzania; efektywniejsze gotowanie i chłodzenie brzeczki | |||
* użycie drożdży dobrej jakości | * użycie drożdży dobrej jakości | ||
Wersja z 11:44, 13 lut 2015
Dimetylosiarczek - związek nadający piwu zapach gotowanych warzyw. Powstaje podczas produkcji brzeczki z prekursorów obecnych w słodzie. Żródłem DMSu mogą być też zakażenia bakteryjne.
DIMETHYL SULPHIDE (0732) / (siarczek dimetylu)
Najczęstsze skojarzenia
słodka kukurydza (w niższych stężeniach), gotowane warzywa (kukurydza, seler, kapusta), sos pomidorowy i ketchup (zwłaszcza w ciemnych piwach), owoce morza
Charakterystyka
Mianem DMS określa się zwykle grupę aromatów – siarczek dimetylu (DMS) [Dimethyl Sulphide], disiarczek dimetylu (DMDS) [Dimethyl Disulphide] oraz trisiarczek dimetylu (DMTS) [Dimethyl Trisulphide]. Te dwa ostatnie wyczuwalne są w dużo wyższych stężeniach. W bardzo niskich stężeniach wpływa na polepszenie aromatu piwa, natomiast w stężeniach przekraczających próg wyczuwalności jest odpowiedzialny za zapach powstający podczas gotowania niektórych warzyw, zwłaszcza kukurydzy, kapusty, buraków i owoców morza. W wyższych stężeniach bardzo nieprzyjemny. Substancje te znaleźć można w większości piw. Może być pożądana w lekkich, jasnych ale, lecz najczęściej uznawana jest za wadę.
Przyczyny powstania
- warzenie z zasypem dużej ilości pilzneńskiego słodu
- zbyt niska temperatura wysładzania (poniżej 70°C), mało gwałtowne lub zbyt
krótkie wrzenie brzeczki
- gotowanie brzeczki pod przykryciem
- zbyt powolne chłodzenie brzeczki (w zakresie temperatur 90-70 stopni)
- zakażenie bakteryjne w brzeczce, głównie Obesumbacterium Proteus i Hafnia
Możliwości eliminacji
- poprawienie warunków higieny w browarze
- użycie małej ilości słodu pilzneńskiego i zachowanie odpowiednich temperatur podczas wysładzania; efektywniejsze gotowanie i chłodzenie brzeczki
- użycie drożdży dobrej jakości
Sposób degustacji
Zakręć szklanką, aby uwolnić aromat, a następnie weź jeden, krótki wdech trzymając piwo blisko nosa.
Typowe stężenie w piwie: 10-150 μg/l
Próg wyczuwalności: 25 μg/l
Uwagi
Więcej informacji na temat DMS w artykule Piotra Wypycha (coder) „DMS – można tego uniknąć” w 12
numerze Piwowara (jesień 2013), s. 20. Najlepsza temperatura wyczuwania to 6°C.
Opracowanie: Dorota Chrapek (dori), Paweł Leszczyński
Na podstawie pliku: http://warszawskifestiwalpiwa.pl/opis_cech_piwa.pdf