Doppelbock
Koźlak Dubeltowy
Aromat
Bardzo mocna słodowość. Ciemne wersje zawierają znaczące aromaty melanoidynowe i zwykle prażone. Akceptowalny jest także lekki aromat karmelowy będący efektem długiego gotowania. Lżejsze wersje posiadają mocny aromat słodowy z lekkimi nutami melanoidynowymi i prażonymi. Praktycznie brak jest aromatu chmielowego, jednak lekki aromat szlachetnych odmian chmielu jest akceptowalny w jasnych wersjach. Bez diacetylu. Może być obecny (opcjonalnie) w ciemnych wersjach umiarkowani niski poziom aromatów owocowych, określanych jako suszona śliwka, śliwka albo winogrona będący efektem reakcji między słodem, gotowaniem i leżakowaniem. W ciemniejszych wersjach może wystąpić bardzo lekki aromat przypominający czekoladę, ale nigdy nie powinny być obecne nuty paloności czy spalenizny. Może być obecny umiarkowany aromat alkoholu.
Wygląd
kolor głęboko złoty do ciemno brązowego. Ciemne wersje mają zwykle rubinowe blaski. Leżakowanie powinno dawać dobrą klarowność. Wysoka, kremowa i trwała piana (kolor od białego dla wersji jasnych do brudno białego dla ciemnych). Trwałość piany może być słabsza w mocniejszych wersjach, mogą też pojawiać się charakterystyczne ślady na ściankach szklanki.
Smak
Bardzo bogaty i słodowy. Ciemniejsze wersje mogą odznaczać się wyraźnymi smakami melanoidynowymi i zwykle lekko prażonymi. Wersje jaśniejsze potrzebują mocnego smaku słodowego z niewielką obecnością melanoidyn i nutami prażonymi. Lekki smak czekoladowy może pojawić się opcjonalnie, ale nigdy nie powinien być odczuwany jako smak palony czy spalenizny. Czysty smak lagerowy bez diacetylu. Pewna owocowość (suszona śliwka, śliwka lub winogrona) jest dopuszczalna w ciemniejszych wersjach. Niezmiennie obecne wrażanie mocy alkoholu powinno jednak mieć charakter delikatny i rozgrzewający a nie ostry i palący. Wyższe alkohole (fuzle) powinny być na bardzo niskim poziomie do nieobecnych. Smak chmielu nieznaczny do nieobecnego (mocniejszy w jasnych wersjach). Goryczka chmielowa waha się od umiarkowanej do umiarkowanie niskiej, ale jej poziom zawsze powinien pozwalać dominować w smaku słodowi. Większość wersji jest całkiem słodka, jednak powinna dawać wrażenie odfermentowania. Słodycz jest efektem chmielenia, a nie niskiego odfermentowania. Jasne wersje zwykle mają wytrawny finisz.
Tekstura
Treściwość od umiarkowanie pełnej do pełnej. Nasycenie umiarkowane do umiarkowanie niskiego. Bardzo delikatne, bez ostrości i cierpkości.
Ogólne wrażenie
Bardzo mocny i bogaty lager. Większa wersja zarówno tradycyjnego jak i jasnego koźlaka. Komentarze: Większość wersji jest koloru ciemnego i może przejawiać karmelizację i melanoidyny pochodzące od zacierania dekokcyjnego, jednak występują także wspaniałe jasne wersje. Jasne wersje nie są tak bogate w smaki słodowe jak wersje ciemne i mogą być nieco bardziej wytrawne, nachmielone i goryczkowe. Podczas gdy większość tradycyjnych przykładów mieści się w cytowanym zakresie parametrów, styl można rozpatrywać jako pozbawiony górnych limitów gęstości, zawartości alkoholu i goryczki (w ten sposób stając się podstawą bardzo mocnych lagerów). Jakakolwiek owocowość pochodzi od monachijskiego i innych specjalnych słodów a nie jest efektem pochodzących z fermentacji estrów.
Historia
Bawarska specjalność uwarzona po raz pierwszy przez mnichów z od Św. Franciszka. Wersje historyczne były mniej odfermentowane niż współczesne interpretacje, w konsekwencji bardziej słodkie i o mniejszej zawartości alkoholu (i dlatego uważane przez mnichów za „płynny chleb”). Określenie „doppel (podwójny) bock” ukuli monachijscy konsumenci. Wiele doppelbocków ma nazwy kończące się na „-ator”, albo jako hołd dla prototypowego Salvatora albo w celu zwiększenia popularności piwa.
Surowce
Słód pilzneński i/lub wiedeński w jasnych wersjach (z niewielkim dodatkiem monachijskiego), monachijski i wiedeński w wersjach ciemniejszych z okazjonalnym, niewielkim dodatkiem ciemniejszych, barwiących słodów (takich jak Carafa). Szlachetne chmiele. Zacieranie dekokcyjne jest zgodne z tradycją.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 17.1 – 26.4°Blg
Goryczka: 16 – 26 IBU
Gęstość końcowa: 4.1 – 6.1°Blg
Kolor: 6 – 25 SRM
Alkohol objętościowo: 7 – 10%
Komercyjne przykłady
Paulaner Salvator, Ayinger Celebrator, Weihenstephaner Korbinian, Andechser Doppelbock Dunkel, Spaten Optimator, Tucher Bajuvator, Weltenburger Kloster Asam-Bock, Capital Autumnal Fire, EKU 28, Eggenberg Urbock 23º, Bell’s Consecrator, Moretti La Rossa, Samuel Adams Double Bock