Strong Scotch Ale

Z Wiki piwo.org
Wersja z dnia 20:45, 21 wrz 2009 autorstwa Makaron (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.070 – 1.140|FG=1.018 – 1.056|IBU=17 - 35|SRM=14 - 25|ABV=6.5 – 10%}} ==Szkockie mocne ale== ===Aromat=== Mocno słodowy ze zwykle wyczuwalnym karmele…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

BJCP Parametry stylu

OG 1.070 – 1.140
FG 1.018 – 1.056
IBUs 17 - 35
SRM 14 - 25
ABV 6.5 – 10%

Szkockie mocne ale

Aromat

Mocno słodowy ze zwykle wyczuwalnym karmelem. Mogą występować drugoplanowe aromaty torfowe, ziemiste i/albo dymne zwiększając złożoność aromatu. Produkty karmelizacji są często mylone z diacetylem, którego poziom powinien być niski do niewyczuwalnego. Nuty estrowe i alkoholowe na poziomie niskim do umiarkowanego są zwykle obecne w8--Makaronmocniejszych wersjach. Aromat chmielu jest słaby lub niewyczuwalny.

Wygląd

Kolor od jasno miedzianego do ciemno brązowego, przeważnie z ciemno rubinowymi odblaskami. Klarowne. Piana przeważnie jasnobrązowa, w mocniejszych wersjach nie musi być trwała.

Smak

Mocno słodowy zwykle z karmelowym pochodzącym z gotowania brzeczki, (szczególnie w mocnych wersjach). Mogą być obecne nutki słodu palonego, albo smaków wędzonych jak również orzechowy charakter. Wszystkie te cechy powinny utrzymywać się aż do finiszu. Smaki chmielowe oraz goryczka są na poziomie od niskiego do średnio niskiego - powinny zatem dominować wrażenia słodowe. Poziom diacetylu od niskiego do całkowitego braku, choć produkty karmelizacji bywają czasami z nim mylone. Estry oraz smak alkoholu są wyczuwalne słabo do umiarkowanie. Estry obecne w piwie mogą wnosić smaki śliwek, rodzynek lub suszonych owoców. Smak na podniebieniu jest przeważnie słodki i pełny, ale finisz może być od słodkiego do średnio wytrawnego (co wynika z niewielkiego dodatku palonego jęczmienia.)

Tekstura

Średnio pełna do pełna treściwość wraz z (w niektórych wersjach) gęstą, gumowatą lepkością. Przeważnie występujące łagodne, alkoholowe rozgrzewanie jest mile widziane dopóki równoważy je słodowa słodkość. Nagazowanie umiarkowanie .


Ogólne wrażenie

Bogato słodowe i przeważnie słodkie, budzi skojarzenia z deserem. Złożoność smaków zapobiega odczuciu jednowymiarowości. Zarówno moc jak i słodowość mogą się wahać.

Komentarz

Znane również jako „wee heavy”. Fermentowane w niższych temperaturach niż większość ale, jak również warzone z mniejszą ilością chmielu charakteryzuje się czystym i intensywnym smakiem i aromatem słodu. Bardzo dobrze pasuje do regionu pochodzenia, obfitującego w słód i pozwalającego na chłodną fermentacją i dojrzewanie w niskich temperaturach. W czasach narodzin stylu chmiel, który nie występuje naturalnie w Szkocji, był używany w minimalnych ilościach ze względu na konieczność importu i wysoką cenę.

Surowce

Dobrze zmodyfikowany słód pale ale, z dodatkiem palonego jęczmienia w ilości do 3% zasypu. Można użyć słodu typu crystal w celu nadania koloru; słodkość zwykle nie pochodzi jednak od słodu karmelowego, a jest efektem niskiego nachmielenia, wysokich temperatur zacierania oraz karmelizacji podczas gotowania. Małe dodatki słodów wędzonych dodają piwu głębi, choć charakter torfowy (czasami określanego jako ziemisty lub wędzony) może również pochodzić od oryginalnych drożdży oraz lokalnej wody. Obecność chmielu choć jest minimalna, to jednak chmiele angielskie są bardziej autentyczne. Typowa dla tego stylu jest umiarkowanie miękka woda.


Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 17.1 - 32.2°Blg

Goryczka: 17 – 35 IBU

Gęstość końcowa: 4.6 – 13.8°Blg

Kolor: 14 – 25 SRM

Alkohol objętościowo: 6.5 – 10%

Komercyjne przykłady

Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt