Słód palony: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wiki piwo.org
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (poprawiona interpunkcja)
Nie podano opisu zmian
 
Linia 23: Linia 23:


[[Kategoria:Surowce]]
[[Kategoria:Surowce]]
[[Kategoria:Słody]]

Aktualna wersja na dzień 20:37, 3 sty 2014

Słody te zwane są także barwiącymi, a zależnie od koloru czekoladowymi bądź czarnymi. Zadaniem tych słodów jest nadanie piwom ciemnego koloru. Ponadto wnoszą aromaty karmelowe, kawowe, orzechowe, a w większych ilościach i źle zastosowane mogą wnosić do piwa posmak spalenizny. Słody te są oczywiście nieczynne enzymatycznie. Używa się ich zwykle w ilościach nieprzekraczających kilku procent. Słody te najlepiej jest dodawać w ostatnich minutach zacierania lub też wcześniej słód umieścić w worku ekstrakcyjnym i ekstrahować chłodną wodą, którą później możemy użyć jako wody zaciernej (korzystnie wpływa na obniżenie pH) lub też dodawać ją później w czasie gotowania do uzyskania pożądanej barwy brzeczki. Słody te stosujemy zwykle w ilościach nieprzekraczających 5% do piw w stylu stout, porter, alt, bock, schwarzbier Rodzaje słodów barwiących:

- czekoladowy 900 EBC (Brewferm)

- czekoladowy 1100 EBC (Litovel)

- carafa® I 800-1000 EBC (Weyermann) - zwany czekoladowym

- carafa® II 1100-1200 EBC (Weyermann) - zwany czekoladowym

- carafa® III 1300 - 1500 EBC (Weyermann) - zwany czarnym

- barwiący 1400 EBC (Brewferm)

- barwiący 1600 EBC (Strzegom)

- słód pszeniczny czekoladowy 800-1200 EBC (Weyermann)

- słód żytni czekoladowy 500-800 EBC (Weyermann)

Słody Carafa® Weyermanna występują także w wersji Specjal. Są to słody pozbawione łuski, dzięki temu nie wnoszą do piwa ostrej goryczki i posmaku spalenizny. Mogą być normalnie zacierane.