Russian Imperial Stout

Z Wiki piwo.org
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

BJCP Parametry stylu

OG 1.075 – 1.115
FG 1.018 – 1.030
IBUs 50 – 90
SRM 30 – 40
ABV 8 – 12%

Rosyjski Imperialny Stout

Aromat

Bogaty i kompleksowy wraz z różnym poziomem aromatów: palonego zboża, słodowości, estrów owocowych, chmielu oraz alkoholu. Aromaty palonego słodu mogą nabrać nut: kawowych, gorzkiej czekolady albo delikatnej spalenizny. Aromaty te mogą być na poziomach od lekkich do umiarkowanie mocnych. Aromat słodowy w zależności od gęstości początkowej i zasypu słodu mogą być od subtelnych do bogatych (podobnych do barleywine). Może opcjonalnie nabrać nut słodów specjalnych na przykład karmelowych, ale powinny one nadać kompleksowości aromatu, a nie zdominować go. Estry owocowe mogą być od niskich po umiarkowanie mocne, oraz mogą one mieć cechy: pełne, ciemnych owoców (śliwek, suszonych śliwek, rodzynek). Aromat chmielowy może być na poziomie od bardzo niskiego po agresywny, aromaty te mogą pochodzić od różnych odmian chmielu. Aromaty alkoholowe mogą być obecne, ale nie powinny być ostre, gorące albo „rozpuszczalnikowe”. Dojrzałe wersje mogą zawierać delikatne posmaki winne, albo porto, ale nie powinny one być zbyt kwaśne. Brak dwacetylu. Balans słodowo-chmielowy może być różny, zawierać może każdy z elementów aromatu, pod warunkiem że będą one wypośrodkowane. Nie wszystkie opisane aromaty muszą występować, każda interpretacja stylu jest dopuszczalna. Dojrzewanie tego piwa, może mieć wpływ na intensywność , balans gładkość i aromatyczność.

Wygląd

Przedział kolorystyczny może być od bardzo ciemnego czerwonobrązowego, do ciemnoczarnego. Nieprzezroczyste. Od ciemno żółtobrązowego do ciemnobrązowego koloru piany. Najczęściej piana jest gęsta, ale trwałość piany może być od słabej po umiarkowaną. Moc alkoholu i lepkość może być widoczna w wirze, gdy piwo zakręcone w szklance.

Smak

Bogaty, głęboki i kompleksowy i często bardzo intensywny, wraz z różną intensywnością smaków słodów palonych, zboża palonego, słodowości, estrów owocowych, goryczki albo smaku chmielowego różnych odmian chmielu. Umiarkowany do agresywnego poziom posmaków palonych słodów/zboża, które mogą sugerować posmaki ciemnej, albo gorzkiej czekolady, kaka, albo mocnej kawy. Ewidentne posmaki palonego zboża, palonych rodzynek i smoły. Poziomom estrów owocowych może być od niskiego do intensywnego i mogą przyjąć cechy: ciemnych owoców (śliwek, śliwek suszonych, rodzynek). Postawa słodowa może być zbalansowana w stosunku do bogatych, podobnych do barleywine oraz opcjonalnie mogą wystąpić wspierające posmaki karmelowe, prażone, chlebowe. Moc alkoholowa powinna być dobrze wyczuwalna, ale nie powinna być: gorąca, ostra albo „rozpuszczalnikowa”. Brak dwuacetylu. Smak na podniebieniu i finisz mogą być różne od relatywnie wytrawnych do umiarkowanie słodkich, wraz z utrzymującym się posmakiem, goryczką oraz rozgrzewającym ciepłem. Dojrzewanie tego piwa może mieć wpływ na balans i i intensywność smaku, niektóre mogą stać się łagodniejsze wraz z czasem, a niektóre bardziej dojrzałe, winne, albo podobne do smaków porto.

Tekstura

Pełna do bardzo pełna treściwość. Może wydawać się gumiasta, welwetowa, perfekcyjna tekstura (aczkolwiek treściwość może się osłabić wraz z wiekiem). Obecne i zauważalne delikatne, łagodne rozgrzanie wynikające z zawartości alkoholu. Piwo nie powinno być zbyt mocno odfermentowane albo „syropowate”. Nagazowanie może być w zależności od wieku od słabe do umiarkowane.

Ogólne wrażenie

Intensywne w smaku i zapachu, mocne ciemnie ale. Palone, owocowe i gorzko-słodkie, wraz z zauważalnym wpływem alkoholu. Posmaki ciemnych owoców idealnie łączą się z prażonymi, palonymi i smołowymi posmakami. Podobny do ciemnego barleywine`a wraz ze wszystkimi możliwymi posmakami.

Komentarz

Istnieją różne odmiany, zarówno angielskie jak i amerykańskie interpretacje. Wersje amerykańskie mają mocniejszą goryczkę, palony charakter, jak również są bardziej chmielone. Angielskie odmiany natomiast posiadając bardziej kompleksowy charakter słodów specjalnych oraz bardziej estrowy profil. Interpretacja tego stylu może być bardzo szeroka, ograniczona jedynie kreatywnością piwowara.

Historia

Piwo to było warzone gęste i mocno chmielone, na terenie Anglii i eksportowane do krajów nadbałtyckich i Rosji. Piwo to było popularne na rosyjskim dworze, dzisiaj piwo jest jeszcze bardziej popularne w Ameryce wśród piwowarów z browarów lokalnych, którzy rozszerzyli styl o amerykańskie charakterystyki.

Surowce

Dobrze zmodyfikowany słód pale, z dużym zasypem słodów/zbóż palonych. Może zawierać złożony zasyp słodów, praktycznie może składać się z każdego gatunku słodu. Każda odmiana chmielu może być użyta. Alkaliczna woda zbalansuje wpływ kwasowych, palonych słodów/zbóż. Angielskie, albo amerykańskie drożdże górnej fermentacji.

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 18,2 - 27°Blg

Goryczka: 50 – 90 IBU

Gęstość końcowa: 4,6 – 7,6°Blg

Kolor: 30 – 40 SRM

Alkohol objętościowo: 8 – 12%

Komercyjne przykłady

Three Floyd’s Dark Lord, Bell’s Expedition Stout, North Coast Old Rasputin Imperial Stout, Stone Imperial Stout, Samuel Smith Imperial Stout, Scotch Irish Tsarina Katarina Imperial Stout, Thirsty Dog Siberian Night, Deschutes The Abyss, Great Divide Yeti, Southampton Russian Imperial Stout, Rogue Imperial Stout, Bear Republic Big Bear Black Stout, Great Lakes Blackout Stout, Avery The Czar, Founders Imperial Stout, Victory Storm King, Brooklyn Black Chocolate Stout