Mild
Mild
Aromat
Niski do umiarkowany aromat słodowy, można wyczuć owocowość. Aromat słodowy może przybierać bardzo szeroki charakter, który może składać się z aromatów karmelowych, zbożowych, prażonych, orzechowych, czekoladowych albo delikatnie palonych. Lekki do braku aromatu chmielowego. Bardzo niski poziom do braku dwuacetylu.
Wygląd
Kolor od miedziany do ciemnobrązowy albo mahoniowy. Kilka jaśniejszych przykładów istnieje (średnio bursztynowy do jasnobrązowy). Generalnie klarowne, aczkolwiek tradycyjnie niefiltrowane. Niska do umiarkowana szarobiała piana. Piana może się słabo utrzymywać, co wynika z niskiego nagazowania, małego zasypu dodatków niesłodowanych i niskiej gęstości początkowej piwa.
Smak
Generalnie w piwie tym dominuje słodowość, aczkolwiek mogą też pojawiać się różnorodne smaki pochodzące z użytych słodów jak i produkowane przez drożdże (na przykład: słodowe, karmelowe, słodkie, toffi, orzechowe, czekoladowe, kawowe, palone, winne, owocowe, lukrecji, melasy, śliwki, rodzynek). Finisz może być słodki, albo wytrawny. Wersje z zasypem słodów ciemnych mogą mieć wytrawny, palony finisz. Niska do umiarkowana goryczka, na tyle by zapewnić balans ze słodem, ale nie na tyle mocna by zdominować smaki słodowe. Estry owocowe od umiarkowanych do braku. Dwuacetyl i smaki chmielowe niskie do brak.
Tekstura
Lekka do średnia treściwość. Najczęściej niskie do średnioniskie nagazowanie.Wersje z dodatkiem słodów palonych mogą zawierać lekką cierpkość. Słodsze wersje mogą wydawać się bardziej treściwe biorąc pod uwagę gęstość początkową.
Ogólne wrażenie
Lekkie w smaku, piwo ze smakiem akcentowanym słodowo, które może być spożywane w większych ilościach. Orzeźwiające, pełne w smaku i zapachu. Niektóre wersje mogą być podobne do lżejszych wersji Brown Portera.
Komentarz
Większość mildów jest słabymi piwami (session beer) o mocy w przedziale 3.1-3.8%, ale niektóre wersje mogą być troszkę mocniejsze (4%+) w zależności czy są piwami przeznaczonymi na eksport, festiwal, sezonowymi i/albo na specjalne okazje. Przeważnie serwowane z beczek (cask); lekkie piwa sesyjne w wersji butelkowej przeważnie źle znoszą transport. Możliwa jest szeroka interpretacja stylu.
Historia
Styl mógł wyewoluować jako jeden z wczesnych porterów. W nowoczesnej terminologii „mild” oznacza piwo o niskiej goryczce chmielowej. Mniej chmielowy i nie taki mocny jak Pale Ale. Oryginalnie termin „mild” odnosił się do faktu, że piwo było młode i nie posiadało kwaskowatości w odróżnieniu od wersji dojrzałych. Rzadko dostępne w Anglii, bardzo dobre przykłady można znaleźć w regionie Midlands w okolicach Birmingham.
Surowce
Angielskie słody pale ale. W zasypie powinny znajdować się również słód crystal oraz ciemniejsze słody. Można użyć cukru jako dodatku niesłodowanego. Angielskie odmiany chmieli są najbardziej tradycyjne, ale ich charakter i tak jest wygłuszony. Pełne wyrazu drożdże angielskie.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 7.5 – 9.5°Blg
Goryczka: 10 – 25 IBU
Gęstość końcowa: 2 – 3.3°Blg
Kolor: 12 – 25 SRM
Alkohol objętościowo: 2.8 – 4.5%
Komercyjne przykłady
Moorhouse Black Cat, Gale’s Festival Mild, Theakston Traditional Mild, Highgate Mild, Sainsbury Mild, Brain’s Dark, Banks's Mild, Coach House Gunpowder Strong Mild, Woodforde’s Mardler’s Mild, Greene King XX Mild, Motor City Brewing Ghettoblaster