Berliner Weisse: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wiki piwo.org
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.028 – 1.032|FG=1.003 – 1.006|IBU=3 – 8|SRM=2 – 3|ABV=2.8 – 3.8%}} ==Berlińskie Pszeniczne== ===Aromat=== Dominuje ostro kwaskowaty, kwaśny char…”)
 
Nie podano opisu zmian
 
Linia 40: Linia 40:
==Komercyjne przykłady==
==Komercyjne przykłady==
Schultheiss Berliner Weisse, Berliner Kindl Weisse, Nodding Head Berliner Weisse, Weihenstephan 1809 (unusual in its 5% ABV), Bahnhof Berliner Style Weisse, Southampton Berliner Weisse, Bethlehem Berliner Weisse, Three Floyds Deesko
Schultheiss Berliner Weisse, Berliner Kindl Weisse, Nodding Head Berliner Weisse, Weihenstephan 1809 (unusual in its 5% ABV), Bahnhof Berliner Style Weisse, Southampton Berliner Weisse, Bethlehem Berliner Weisse, Three Floyds Deesko
[[Kategoria:BJCP]
 
[[Kategoria: BJCP]]

Aktualna wersja na dzień 18:36, 19 gru 2009

BJCP Parametry stylu

OG 1.028 – 1.032
FG 1.003 – 1.006
IBUs 3 – 8
SRM 2 – 3
ABV 2.8 – 3.8%

Berlińskie Pszeniczne

Aromat

Dominuje ostro kwaskowaty, kwaśny charakter. Może mieć do umiarkowanych cech owocowych. Owocowość może zwiększać się z wiekiem jak również mogą się rozwinąć cechy kwiatowe. Może być obecny delikatny aromat Brettanomyces. Brak aromatów chmielu, dwuacetylu albo DMS.

Wygląd

Kolor bardzo blady, słomkowy. Klarowność w przedziale od klarowny do troszkę mglisty. Duża, zbita, biała piana słabo utrzymująca się w wyniku wysokiej kwasowości i niskiej zawartości białek i chmielu. Zawsze musujące.

Smak

Dominuje czysta mleczna kwaskowatość i może być ona bardzo mocna, aczkolwiek nie tak kwaśne jak lambic. Trochę przyjemnych chlebowych albo zbożowych smaków pszenicy jest zasadniczo zauważalnych. Goryczka chmielowa jest bardzo niska. Brak smaków chmielu. Brak diacetylu albo DMS.

Tekstura

Lekka treściwość. Bardzo wytrawny finisz. Bardzo mocne nagazowanie. Brak odczuć alkoholowych.

Ogólne wrażenia

Bardzo jasne, kwaskowate, orzeźwiające, niskoalkoholowe pszenne ale.

Komentarz

W Niemczech sklasyfikowane jako Schankbier, lekkie piwo z początkową gęstością w przedziale 7-8°P. Często serwowane wraz z dodatkiem porcji syropu cukrowego ('mit schuss'), z malinami ('himbeer'), marzanką wonną ('waldmeister') albo nawet mieszane jest z Pilsem by złagodzić kwaskowatość. Określane jako najbardziej orzeźwiające piwo na świecie.

Historia

Regionalna specjalność Berlina; określane przez wojska napoleońskie w 1809 jako „szampan północy” jako wynik jego żywotności i eleganckiego charakteru. Tylko dwa tradycyjne browary produkują to piwo do dnia dzisiejszego.

Surowce

Pszeniczny słód przeważnie stanowi 50% zasypu (jak wszystkie niemieckie pszenne piwa), reszta to słód pilzneński. Symboliczna fermentacja drożdżami górnej fermentacji i Lactobacillus delbruckii prowadzi do uzyskania ostrej kwaskowatości, która może być wzmocniona przez mieszanie tego piwa z piwami o różnym wieku podczas fermentacji i przez wydłużone długie chłodne leżakowanie. Goryczka chmielowa jest ekstremalnie niska. Tradycyjne zacieranie dekokcyjne jednowarowe wraz z chmieleniem podczas zacierania.

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 7,1 - 8°Blg

Goryczka: 3 – 8 IBU

Gęstość końcowa: 0,8 - 1,5°Blg

Kolor: 2 – 3 SRM

Alkohol objętościowo: 2.8 – 3.8%

Komercyjne przykłady

Schultheiss Berliner Weisse, Berliner Kindl Weisse, Nodding Head Berliner Weisse, Weihenstephan 1809 (unusual in its 5% ABV), Bahnhof Berliner Style Weisse, Southampton Berliner Weisse, Bethlehem Berliner Weisse, Three Floyds Deesko