Rozlew: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 19: | Linia 19: | ||
*stopnia odfermentowania piwa - w teorii piwo skierowane do rozlewu powinno mieć juz całkowicie zakończoną fermentację, jeżeli mamy jednak co do tego wątpliwości, dodajmy połowę wyliczonej ilości. | *stopnia odfermentowania piwa - w teorii piwo skierowane do rozlewu powinno mieć juz całkowicie zakończoną fermentację, jeżeli mamy jednak co do tego wątpliwości, dodajmy połowę wyliczonej ilości. | ||
== | == Rezerwa, krausening == | ||
Jest to specjalna technika dodawania brzeczki juz zadanej drozdżami, fermentującej. | |||
== | == Metody dodawania surowca do refermentacji == | ||
Najczęściej piwo przed rozlewem dekantuje się do specjalnego tanku rozlewczego, i do niego dodaje się surowiec do refermentacji. Czasem prościej jest jednak dodać po troszku do każdej butelki - nasypując odpowiednią ilośc cukru łyżeczką lub specjalną miarką; lub precyzyjniej - rozpuścić cukier w równej ilości wody i rozmierzyć ją strzykawką do każdej butelki. |
Wersja z 09:54, 25 wrz 2009
Gotowe piwo rozlewamy do butelek lub większych zbiorników (kegów o różnych pojemnościach).
W przypadku rozlewu do butelek konieczne jest dodanie do piwa surowca do refermentacji, najczęściej jest to nieco cukru, który pozwala na wznowienie fermentacji i nagazowanie piwa CO2 pochodzącym z fermentacji.
W przypadku rozlewu do KEG-ów mamy też możliwość nagazowania sztucznego CO2 pod ciśnieniem z butli.
Rodzaje surowca do refermentacji
Najczęściej stosuje się glukozę, ekstrakt słodowy w proszku (DME), lub tzw. rezerwę, czyli niesfermentowaną brzeczkę, której pewną ilość odlewamy przed zadaniem drozdży i przechowujemy z sposób chroniący ją przed zepsuciem. Ale można stosować dowolny fermentowalny surowiec: sacharozę (cukier), cukier trzcinowy, miód, soki owocowe itp., należy się jednak liczyć z tym, że mogą pozostawić one pewnien ślad na smaku piwa, o ile w przypadku miodu czy cukru trzcinowego jest on najczęściej pożądany i dodawany rozmyślnie, o tyle cukier buraczany w gorszym gatunku może pozostawić posmaki nieprzyjemne. Jeżeli mamy wątpliwości, nalezy stosować glukozę, na pewno jest ona wolna od zanieczyszczeń.
Kwestia tego, który środek daje szybsze i pewniejsze rezultaty jest dyskutowana (preferowana jest glukoza), ale mozna postawić hipotezę, że nie stanowi to wielkiej różnicy.
Obliczenie ilości surowca
Ilość dodawanego surowca zależy od:
- stylu piwa czyli stopnia nagazowania jaki chcemy uzyskać. Zalecane dla danego stylu nagazowenie podaje się w jednostkach volume (vol) np. 2 vol oznacza, że w 1 litrze piwa jest 2 litry CO2. Nagazowanie waha się od 1 vol dla piw angielskich (prawie bez gazu) do 3.5 vol dla pszenicznych (piwo samo wychodzi z butelki).
- temperatury w której przeprowadzamy rozlew - im cieplej tym więcej rozpuszczonego w piwie CO2 ucieka, w 13*C w piwie pozostaje 1.1 vol, w 21*C tylko 0.8 vol. Dlatego do lagerów dodajemy nieco mniej surowca.
- rodzaju surowca - każdy użyty surowiec ma inna fermentowalność: do nagazowanie 20L piwa do 2.5 vol w 20*C potrzeba: 132g glukozy, 125 g sacharozy, 228 g suchego ekstraktu, 149g miodu. Przeliczanie ilości rezerwy omówimy poniżej.
- objętości piwa do nagazowania.
- opakowania - do KEG-ów dajemy mniej więcej połowę tego co do butelek
- stopnia odfermentowania piwa - w teorii piwo skierowane do rozlewu powinno mieć juz całkowicie zakończoną fermentację, jeżeli mamy jednak co do tego wątpliwości, dodajmy połowę wyliczonej ilości.
Rezerwa, krausening
Jest to specjalna technika dodawania brzeczki juz zadanej drozdżami, fermentującej.
Metody dodawania surowca do refermentacji
Najczęściej piwo przed rozlewem dekantuje się do specjalnego tanku rozlewczego, i do niego dodaje się surowiec do refermentacji. Czasem prościej jest jednak dodać po troszku do każdej butelki - nasypując odpowiednią ilośc cukru łyżeczką lub specjalną miarką; lub precyzyjniej - rozpuścić cukier w równej ilości wody i rozmierzyć ją strzykawką do każdej butelki.