Brown Porter

BJCP Parametry stylu

OG 1.040 – 1.052
FG 1.008 – 1.014
IBUs 18 – 35
SRM 20 – 30
ABV 4 – 5.4%

Porter angielski

Aromat

Ewidentny aromat słodowy wraz z łagodnymi nutami palonymi, które mogą mieć czekoladowe cechy. Może również przedstawiać nie palone słodowe cechy (karmelowe, zbożowe, chlebowe, orzechowe, toffi, i/albo słodkie). Aromat angielskich chmieli na poziomie od umiarkowanego do brak. Estry owocowe na poziomie od umiarkowanych do brak. Dwuacetyl na poziomie od niskiego do brak.

Wygląd

Kolor od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, wraz z rubinowymi prześwitami. Dobra klarowność, aczkolwiek może być prawie nieprzeźroczyste. Umiarkowana piana o kolorze od żółtobiałej do jasno żółtobrązowej, która w miarę długo się utrzymuje.

Smak

Smaki słodowe zawierające palone smaki na poziomie od łagodnych do umiarkowanych (często o czekoladowym charakterze) i przeważnie ze znaczącym charakterem karmelowym, orzechowym i/albo toffi. Może zawierać drugoplanowe wspierające smaki takie jak kawowe, lukrecji, ciasteczkowe albo prażone. Nie powinno zawierać mocnych smaków wynikających ze słodów barwiących (cierpkie, spalenizny, ostre palone smaki), ale małe ilości mogą przyczynić się do gorzkiej, czekoladowej złożoności. Smak chmieli angielskich na poziomie od umiarkowanej do brak. Goryczka chmielowa od średnio słabej do średniej, balans może różnić się od delikatnie słodowej do delikatnie goryczkowej. Przeważnie całkiem dobrze odfermentowane, ale istnieją również nieco słodsze wersje. Dwuacetyl powinien być na poziomie od umiarkowanie niskiego do braku. Umiarkowane do niskie estry owocowe.

Tekstura

Średnio lekka do średnia treściwość. Umiarkowanie słabe do umiarkowanie mocne nagazowanie.

Ogólne wrażenie

Dość zwyczajne angielskie ale z pewnymi palonymi cechami.

Komentarz

Od robust portera różni się tym, że zawiera miększe, słodsze oraz mocniej karmelowe smaki, niższą gęstość oraz przeważnie słabsze alkoholowo. Bardziej palony jak brown ale. Wyższa gęstość jak dark mild. Niektóre wersje są fermentowane drożdżami dolnej fermentacji. Balans przechylony jest bardziej w kierunku słodowym niż goryczkowym. Przeważnie ma angielski charakter. Wersje historyczne z Brettanomyces, kwaskowatością albo z posmakami wędzonymi powinno być ujęte w kategorii Specialty Beer category (23).

Historia

Piwo pochodzące z Anglii, porter wyewoluował z piw mieszanych znanych jako „Entire”. Pekursor stouta. Uważa się, że było popularne wśród tragarzy i innych pracowników fizycznych, stąd jego nazwa.

Surowce

Surowce angielskie są najczęściej używane. Może zawierać kilka słodów, w tym słody czekoladowe i/albo inne ciemne palone i karmelowe słody. Wersja historyczna była by oparta na dużej ilości słodu brown. Przeważnie nie zawiera dużej ilości słodów barwiących, albo prażonego jęczmienia. Chmiele angielskie są najczęściej spotykane w tym gatunku. Woda typu londyńskiego, albo dublińskiego (umiarkowana twardość węglanowa) jest najbardziej tradycyjna. Angielskie, albo irlandzkie drożdże górnej fermentacji, albo okazjonalnie drożdże dolnej fermentacji. Może zawierać umiarkowane ilości surowców niesłodowanych (cukier, kukurydza, melasa, syrop itd)

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 10 – 12.9°Blg

Goryczka: 18 – 35 IBU

Gęstość końcowa: 2 – 3.6°Blg

Kolor: 20 – 30 SRM

Alkohol objętościowo: 4 – 5.4%

Komercyjne przykłady

Fuller's London Porter, Samuel Smith Taddy Porter, Burton Bridge Burton Porter, RCH Old Slug Porter, Nethergate Old Growler Porter, Hambleton Nightmare Porter, Harvey’s Tom Paine Original Old Porter, Salopian Entire Butt English Porter, St. Peters Old-Style Porter, Shepherd Neame Original Porter, Flag Porter, Wasatch Polygamy Porter