Eisbock: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Eisbock | {{BJCP|OG=1.078 – 1.120|FG=1.020 – 1.035|IBU=25 - 35|SRM=18 - 30|ABV=9 – 14%}} | ||
==Koźlak lodowy == | |||
===Aromat=== | |||
Zdominowany przez równowagę bogatej, intensywnej słodowości i wyraźnej obecności alkoholu. Bez dwuacetylu. Może mieć znacząco wyczuwalne estry owocowe, zwykle przypominające śliwki, suszone śliwki lub winogrona. Aromat alkoholu nie powinien być ostry czy chemiczny (rozpuszczalnikowy). | |||
===Wygląd=== | |||
Kolor od głęboko miedzianego do ciemnobrązowego, zwykle z rubinowymi odblaskami. Dobra klarowność dzięki leżakowaniu. Trwałość piany może być zredukowana przez większą niż średnia zwartość alkoholu i niskie nasycenie. Piana w kolorze brudnobiałym do koloru kości słoniowej. Wyraźne ślady (mazy) od zawartego w piwie alkoholu na ściankach szklanki. | |||
===Smak=== | |||
Bogata, słodka słodowość zrównoważona znaczącą obecnością alkoholu. Słód może zawierać melonoidyny, smaki prażone, nieco karmelu i czasami lekki smak czekoladowy. Bez smaku chmielu. Goryczka chmielowa tylko na takim poziomie by odsunąć słodycz słodową na tyle, aby uniknąć mdłego charakteru. Bez dwuacetylu. Może mieć znaczący poziom estrów owocowych, szczególnie tych przypominających śliwkę, suszoną śliwkę albo winogrona. Alkohol powinien być delikatny, nie ostry czy gorący i powinien wspomagać chmielową goryczkę w równoważeniu silnej słodowości. Finisz powinien być słodowy i alkoholowy, może też charakteryzować się pewną wytrawność wywołaną przez alkohol. Nie powinien być klejący, syropowaty czy słodko mdły. Czysty charakter lagerowy. | |||
===Tekstura=== | |||
Treściwość pełna do bardzo pełnej. Niskie nasycenie. Znaczące alkoholowe rozgrzewanie jednak bez alkoholowej ostrości. Bardzo delikatne bez ostrości pochodzącej od alkoholu, goryczki, fuzli czy innych skoncentrowanych smaków. | |||
===Ogólne wrażenie=== | |||
Ekstremalnie mocny, pełny i słodowy lager. | |||
===Komentarz=== | |||
Eisbock nie jest po prostu mocnym doppelbockiem; nazwa pochodzi od procesu wymrażania mającego na celu zatężenie piwa. Niektóre doppelbocki są mocniejsze od Eisbocków. Wydłużone leżakowanie jest zwykle potrzebne po wymrażaniu w celu ułożenia alkoholu i poprawienia równowagi między alkoholem a słodem. Owocowość pochodzi od słodu monachijskiego lub innych słodów specjalnych, a nie od estrów wytworzonych przez drożdże podczas fermentacji. | |||
===Historia=== | |||
Tradycyjna specjalność z Kulmbach, otrzymywana z doppelbocka przez wymrażanie i usuwanie lodu w celu skoncentrowania smaku i zwiększenia zawartości alkoholu (tak jak i wszelkich defektów). | |||
===Surowce=== | |||
Te same jak dla doppelbocka. Komercyjne eisbocki są skoncentrowane od 7-33% objętościowych. | |||
==Podstawowe informacje== | |||
Gęstość początkowa: 18.9 - 28.1°Blg | |||
Goryczka: 25 – 35 IBU | |||
Gęstość końcowa: 5.1 – 8.8 °Blg | |||
Kolor: 18 – 30 SRM | |||
Alkohol objętościowo: 9 – 14% | |||
==Komercyjne przykłady== | |||
Kulmbacher Reichelbräu Eisbock, Eggenberg Urbock Dunkel Eisbock, Niagara Eisbock, Capital Eisphyre, Southampton Eisbock | |||
[[kategoria:BJCP]] | [[kategoria:BJCP]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:52, 19 wrz 2009
Koźlak lodowy
Aromat
Zdominowany przez równowagę bogatej, intensywnej słodowości i wyraźnej obecności alkoholu. Bez dwuacetylu. Może mieć znacząco wyczuwalne estry owocowe, zwykle przypominające śliwki, suszone śliwki lub winogrona. Aromat alkoholu nie powinien być ostry czy chemiczny (rozpuszczalnikowy).
Wygląd
Kolor od głęboko miedzianego do ciemnobrązowego, zwykle z rubinowymi odblaskami. Dobra klarowność dzięki leżakowaniu. Trwałość piany może być zredukowana przez większą niż średnia zwartość alkoholu i niskie nasycenie. Piana w kolorze brudnobiałym do koloru kości słoniowej. Wyraźne ślady (mazy) od zawartego w piwie alkoholu na ściankach szklanki.
Smak
Bogata, słodka słodowość zrównoważona znaczącą obecnością alkoholu. Słód może zawierać melonoidyny, smaki prażone, nieco karmelu i czasami lekki smak czekoladowy. Bez smaku chmielu. Goryczka chmielowa tylko na takim poziomie by odsunąć słodycz słodową na tyle, aby uniknąć mdłego charakteru. Bez dwuacetylu. Może mieć znaczący poziom estrów owocowych, szczególnie tych przypominających śliwkę, suszoną śliwkę albo winogrona. Alkohol powinien być delikatny, nie ostry czy gorący i powinien wspomagać chmielową goryczkę w równoważeniu silnej słodowości. Finisz powinien być słodowy i alkoholowy, może też charakteryzować się pewną wytrawność wywołaną przez alkohol. Nie powinien być klejący, syropowaty czy słodko mdły. Czysty charakter lagerowy.
Tekstura
Treściwość pełna do bardzo pełnej. Niskie nasycenie. Znaczące alkoholowe rozgrzewanie jednak bez alkoholowej ostrości. Bardzo delikatne bez ostrości pochodzącej od alkoholu, goryczki, fuzli czy innych skoncentrowanych smaków.
Ogólne wrażenie
Ekstremalnie mocny, pełny i słodowy lager.
Komentarz
Eisbock nie jest po prostu mocnym doppelbockiem; nazwa pochodzi od procesu wymrażania mającego na celu zatężenie piwa. Niektóre doppelbocki są mocniejsze od Eisbocków. Wydłużone leżakowanie jest zwykle potrzebne po wymrażaniu w celu ułożenia alkoholu i poprawienia równowagi między alkoholem a słodem. Owocowość pochodzi od słodu monachijskiego lub innych słodów specjalnych, a nie od estrów wytworzonych przez drożdże podczas fermentacji.
Historia
Tradycyjna specjalność z Kulmbach, otrzymywana z doppelbocka przez wymrażanie i usuwanie lodu w celu skoncentrowania smaku i zwiększenia zawartości alkoholu (tak jak i wszelkich defektów).
Surowce
Te same jak dla doppelbocka. Komercyjne eisbocki są skoncentrowane od 7-33% objętościowych.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 18.9 - 28.1°Blg
Goryczka: 25 – 35 IBU
Gęstość końcowa: 5.1 – 8.8 °Blg
Kolor: 18 – 30 SRM
Alkohol objętościowo: 9 – 14%
Komercyjne przykłady
Kulmbacher Reichelbräu Eisbock, Eggenberg Urbock Dunkel Eisbock, Niagara Eisbock, Capital Eisphyre, Southampton Eisbock