Witbier

Z Wiki piwo.org
Wersja z dnia 20:56, 7 maj 2010 autorstwa Jkocurek (dyskusja | edycje) (→‎Surowce)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

BJCP Parametry stylu

OG 1.044 – 1.052
FG 1.008 – 1.012
IBUs 10 – 20
SRM 2 – 4
ABV 4.5 – 5.5%

Witbier

Aromat

Umiarkowana słodkość (często wraz z delikatnymi nutami miodu i/albo wanilii) wraz z lekkimi, zbożowymi, przyprawowymi aromatami pszenicy, często z lekką kwaskowatością. Umiarkowany perfumowy zapach kolendry, często połączony ze złożonym aromatem ziołowym przypraw, albo pieprzową nutką na drugim planie. Umiarkowany aromat skórki cytrusowej, cytrusowa pomarańczowa owocowość. Słaby przyprawowo-ziołowy aromat chmielowy jest opcjonalny, ale nigdy nie powinien przysłonić innych cech. Brak dwuacetylu. Warzywne, selerowe ,albo szynkowe aromaty nie są mile widziane. Aromaty przypraw powinny dobrze mieszać się z owocowymi, kwiatowymi i słodkimi aromatami i powinny być mocne.

Wygląd

Kolor od bardzo jasno słomkowego do bardzo jasno złotego. Piwo jest bardzo mętne co wynika z obecności skrobi i/lub drożdży, i nadaje mleczny, biało-żółty wygląd. Gęsta, kremowo-biała piana. Piana powinna utrzymywać się długo.

Smak

Przyjemna słodycz (z nutami miodu i/albo wanilii) i smak skórki cytrusowej, pomarańczowej owocowości. Orzeźwiające, rześkie z wytrawnym, często kwaśnym finisz. Może posiadać smak pszeniczny. Opcjonalnie może być lekko mleczno kwaskowe. Smaki ziołowo-przyprawowe, pochodzące od kolendry i innych przypraw są powszechne, powinny jednak być subtelne i zrównoważone, nie dominujące. Przyprawowe i ziemiste posmaki chmielu mogą występować na poziomie od niskiego do ich braku, a jeśli są wyczuwalne, nie powinny kłócić się ze smakami pochodzącymi od przypraw. Goryczka chmielowa może być słaba do średnio słaba (jak w Hefeweizen) i nie powinna wpływać na orzeźwiające aromaty owoców i przypraw, i nie powinna utrzymywać się do finiszu. Goryczka pochodząca od pomarańczy nie powinna występować. Warzywne, selerowe, szynkowe, albo mydlane smaki i zapachy są nieodpowiednie. Brak dwuacetylu.

Tekstura

Średnio lekka do średniej treściwość, często z gładkością i lekką kremowością pochodząca od niesłodowanej pszenicy i czasami owsa. Pomimo treściwości i kremowości, finisz jest wytrawny i kwaskowaty. Silnie musujące z powodu mocnego nagazowania. podobnie z powodu nagazowania orzeźwiające, zwykle brak wyczuwalnej goryczki na finiszu. Brak ostrości i cierpkości wynikającej z dodatku skórek pomarańczy. Nie powinno być całkowicie wytrawne albo cienkie, ani też nie powinno być lepkie i ciężkie.

Ogólne wrażenie

Orzeźwiające, eleganckie, umiarkowanie mocne oparte na pszenicy ale.

Komentarz

Obecność i poziom cech pochodzących od przypraw oraz mlecznej kwaskowatości jest różny. Całkowicie przyprawowe i/albo kwaśne piwa nie są dobrymi przykładami tego stylu. Kolendra z pewnych źródeł może mieć szynkowy, selerowy charakter. Piwo to jest bardzo wrażliwe i nie dojrzewa, zatem młode, świeże, dobrze przechowywane egzemplarze są najbardziej pożądane. Większość przykładów ma około 5% ABV.

Historia

400-letni styl piwa, który zanikł w latach 50 XX wieku; wskrzeszony przez Pierre Celis w browarze Hoegaarden i od tego czasu jego popularność stale rośnie.

Surowce

Zasyp składa się z około 50% niesłodowanej pszenicy (tradycyjnie „ miękka biała zimowa” pszenica) i 50% jasny słód jęczmienny (przeważnie słód pilzneński). W niektórych wersjach używa się 5-10% owsa. Przyprawy takie jak świeżo mielona kolendra i Curaçao, czasami skórka z pomarańczy dla uzupełnienia słodkiego aromatu, który jest tu charakterystyczny. Inne przyprawy takie (rumianek, kmin rzymski, cynamon, aframon madagaskarski) mogą być użyte by nadać złożoności ale są dużo mniej istotne. Drożdże górnej fermentacji, które są skłonne do łagodnej przyprawowej fermentacji. W niektórych przypadkach praktykowana jest bardzo ograniczona fermentacja mlekowa, albo dodanie kwasu mlekowego.

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 11 – 12.9°Blg

Goryczka: 10 – 20 IBU

Gęstość końcowa: 2 – 3.1°Blg

Kolor: 2 – 4 SRM

Alkohol objętościowo: 4.5 – 5.5%

Komercyjne przykłady

Hoegaarden Wit, St. Bernardus Blanche, Celis White, Vuuve 5, Brugs Tarwebier (Blanche de Bruges), Wittekerke, Allagash White, Blanche de Bruxelles, Ommegang Witte, Avery White Rascal, Unibroue Blanche de Chambly, Sterkens White Ale, Bell’s Winter White Ale, Victory Whirlwind Witbier, Hitachino Nest White Ale