Flanders Red Ale
Flamandzkie Czerwone Ale
Aromat
Złożony owocowy wraz z uzupełniającym słodowym. Owocowość jest wysoka i przypominająca wiśnie, pomarańcze, śliwki i czerwone porzeczki. Często występuje wanilia i/albo nuty czekoladowe. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla złożoności aromatu. Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w przedziale od dopełniający do intensywny. Brak aromatów chmielowych. Dwuacetyl jest odczuwalny tylko w bardzo nikłych ilościach jeśli w ogóle, jako uzupełniający aromat.
Wygląd
Głęboko czerwony, burgundowy do czerwonawo brązowego koloru. Dobra klarowność. Biała do bardzo blado żółtobrązowa piana. Przeciętnie do dobrze utrzymująca się.
Smak
Intensywny owocowy przeważnie zawierający smaki śliwki, pomarańczy, wiśni albo czerwonej porzeczki. Delikatne cechy wanilii i/albo czekolady są przeważnie obecne. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla nadania złożoności smaku. Kwaskowaty, kwaśny charakter jest w przedziale od dopełniającego do intensywnego, smaki słodowe są w przedziale od dopełniającego do wyraźnego. Generalnie wraz z zwiększającym się kwaskowatym charakterem, cechy słodkie mieszają się bardziej z drugoplanowanymi smakami (i vice versa). Brak smaków chmielowych. Powściągliwa goryczka chmielowa. Kwaśna, taninowa gorycz jest często obecna w niskich do umiarkowanych ilościach i dodaje dojrzałego winnego charakteru wraz z długim, wytrawnym finiszem. Diacetyl obecny w bardzo małych ilościach, jeśli w ogóle, jako uzupełniający smak.
Tekstura
Średnia treściwość. Słabe do średnie nagazowanie. Słabe do średnie odczucia ściągania, jakby dobrze wyleżakowane czerwone wino, często wraz z kłującą kwasowością. Oszukująco lekkie i rześkie na podniebieniu aczkolwiek troszkę słodkiego finiszu nie jest niczym niezwykłym.
Ogólne wrażenia
Kompleksowe, kwaskowate, jakby czerwone wino belgijskie ale.
Komentarz
Długo dojrzewające i mieszane z młodymi jak również się pojawiają, dodając gładkości i kompleksowości, natomiast dojrzałe produkty są czasami wydane jako piwo dla konesera. Znane jako burgund Belgii, jest najbardziej winne ze wszystkich innych stylów piwa. Czerwonawy kolor jest efektem słodu, aczkolwiek przedłużone gotowanie może pomóc w uzyskaniu atrakcyjnej burgundowego odcienia. Dojrzewanie również przyciemni piwo. The flanders red jest bardziej octowy i posiada owocowe smaki, które przypominają czerwone wino niż Oud Bruin. Może być wysoko odfermentowane nawet do 98%.
Historia
Lokalne piwo dla West Flanders, wytworzone przez browar Rodenbach powstały w 1820 w West Flanders ale odzwierciedla wcześniejsze tradycje. Piwo jest dojrzewane do dwóch lat, często w ogromnych dębowych beczkach, które zawierają bakterie niezbędne dla nadania kwaskowatości piwu. Kiedyś powszechne było w Belgii i Anglii mieszanie starszego piwa z młodym by zbalansować kwaskowatość i kwaśność znajdowane w dojrzałym piwie. Gdy mieszanie warek dla konsystencji jest teraz powszechne wśród większych browarów, ten typ mieszania jest zamierającą sztuką.
Surowce
Słód wiedeński i/albo monachijski jako bazowy, jasne do średnie słody cara i małe ilości Special B są używane wraz z do 20% kukurydzą. Chmiele zawierające małe ilości kwasów alfa są powszechnie używane (unikaj dużej ilości kwasów alfa i chmieli amerykańskich). Saccharomyces, Lactobacillus i Brettanomyces (i acetobacter) wpływają na fermentację i ewentualnie smak.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 11,9 - 14°Blg
Goryczka: 10 – 25 IBU
Gęstość końcowa: 0,5 - 3,1°Blg
Kolor: 10 – 16 SRM
Alkohol objętościowo: 4.6 – 6.5%
Komercyjne przykłady
Rodenbach Klassiek, Rodenbach Grand Cru, Bellegems Bruin, Duchesse de Bourgogne, New Belgium La Folie, Petrus Oud Bruin, Southampton Flanders Red Ale, Verhaege Vichtenaar, Monk’s Cafe Flanders Red Ale, New Glarus Enigma, Panil Barriquée, Mestreechs Aajt