Fruit Lambic

BJCP Parametry stylu

OG 1.040 – 1.060
FG 1.000 – 1.010
IBUs 0 – 10
SRM 3 – 7 (zależy od owoców)
ABV 5 – 7%

Owocowy Lambik

Aromat

Owoce które były dodane do piwa powinny zdominować aromat. Niski do umiarkowany charakter kwaskowatości/kwaśności miesza się z aromatem określanym jako stodoły, ziemisty, kozi, słomy, konia i końskiego pledu (i dlatego powinny być rozpoznawalne jako lambic). Aromat owocowy przeważnie miesza się z innymi aromatami. Jelitowy, dymny, cygarowy albo serowy aromat jest niepożądany. Brak aromatu chmielu. Brak dwuacetylu.

Wygląd

Odmiany owoców generalnie określają kolor dlatego jaśniejsze kolorystycznie owoce mogą mieć mały wpływ na kolor. Intensywność koloru może się przygaszać z czasem. Klarowność jest dobra, aczkolwiek dodatek niektórych owoców powoduje, że piwo nie stanie się klarowne. Gęsta górzysta, o konsystencji musu piana, czasami odcienia od owoców, generalnie długo się utrzymuje. Zawsze musujące.

Smak

Owoce dodane do piwa powinny być ewidentnie wyczuwalne. Niska do średnia kwaskowatość i częściej powszechnie (czasami mocno) kwaśny charakter jest obecny. Klasyczny charakter stodoły może być od niski do wysoki. Kiedy jest młode, piwo będzie przedstawiało pełno owocowy smak. I kiedy dojrzałe smak lambica staje się dominujący i pokryją owocowy charakter dlatego owocowy lambic nie jest przewidziany do długiego dojrzewania. Lekka uzupełniająca słodycz może być obecna, ale wyższy poziom słodkości jest niecharakterystyczny dla stylu. Jelitowy, dymny, cygarowy charakter jest niepożądany. Goryczka chmielowa jest generalnie nieobecna. Brak smaku chmielowego. Brak diacetylu.

Tekstura

Treściwość lekka do umiarkowanie lekkiej. W wyniku niskiej gęstości końcowej, wiele wypełniających smaków zapobiega, że piwo smakuje wodniście. Ma lekką do wysoką cierpkość, kłujące cechy, ale bez ostro ściągających. Niektóre wersje mają rozgrzewający charakter. Mocno nagazowane.

Ogólne wrażenia

Złożone, owocowe, przyjemnie kwaskowate/kwaśne, zbalansowane, blade, bazowane na pszenicy ale, fermentowane przy użyciu kilku belgijskich mikrobów. Lambic wraz z owocami, nie tylko owocowe piwo.

Komentarz

Bazowany na owocach lambic często są produkowane jak gueuze, poprzez mieszanie jedno, dwu i trzyletnich lambiców. „Młody” lambic zawiera fermentowalne cukry, natomiast dojrzały lambic posiada charakterystyczny „dziki” smak Senne River valley. Owoce są przeważnie dodawane podczas dojrzewania i drożdże i bakterie przefermentują cukry z owoców. Owoce mogą być dodane do nie mieszanych lambiców. Najbardziej tradycyjne style lambic zawierają kriek (wiśnie), framboise (maliny) i druivenlambic (winogrona). PRZY ZGŁOSZENIU PIWA MUSI BYĆ OKREŚLONY TYP OWOCÓW DODANY PODCZAS PRODUKCJI LAMBICA. Zbyt słodkie lambic (np. klony Lindemans albo Belle Vue ) raczej powinny być wystawione w 16E Belgian Specialty category gdyż ta kategoria nie przewiduje piw z takim charakterem. Wartości IBU są przybliżone gdyż dojrzały chmiel jest używany; Begowie używają chmielu w lambicach raczej dla jego antybakteryjnych właściwości, niż dla goryczki.

Historia

Spontanicznie fermentowane kwaskowate ale z okolic Brukseli (Senne Valley) pochodzące z browarów w farmach, które mają tradycje warzenia od kilku stuleci. Ilość tradycyjnych browarów ciągle się zmniejsza a niektóre nietradycyjnie dosładzają swoje produkty (po fermentacji) cukrem albo słodkimi owocami aby piwo było smaczniejsze dla większej ilości odbiorców. Owoce były tradycyjnie dodawane do lambic albo gueuze, przez osoby mieszające piwo, albo właścicieli pubów, aby zwiększyć różnorodność piwo w lokalnych knajpach.

Surowce

Niesłodowana pszenica (30-40%). Słód pilzneński i dojrzały chmiel (3 letni) jest używany. Dojrzały chmiel jest używany ze względu na jego właściwości konserwujące niż dla nadania goryczki, co powoduje określenie goryczki trudne do przewidzenia. Tradycyjnie produkty zawierają 10-30% owoców (25% jeśli wiśnia). Owoce tradycyjne używane zawierają cierpkie wiśnie (wraz z pestkami), maliny albo winogrona Muscat. Ostatnio produkowane wersje zawierają brzoskwinie, moreli, albo winogrona merlot. Cierpkość albo owocowa kwaśność jest tradycyjnie używana jako cel, a nie by nadać słodkości piwu, ale by nadać nowego wymiaru. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnie występujące drożdże i bakterie z wcześniej używanych dębowych beczek. Wersje piw domowych i z browarów rzemieślniczych przeważnie produkowane są z użyciem czystych kultur drożdży i bakterii Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus i Lactobacillus w celu odtworzenia dominującego efektu mikrobów z Brukseli i otaczającego go regionu Senne River valley. Czasami używane są kultury pobrane z butelek, ale nie jest łatwo określić które organizmy są cały czas żywotne.

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 10 - 14,7°Blg

Goryczka: 0 – 2,6 IBU

Gęstość końcowa: 2,6 - 3,6°Blg

Kolor: 3 – 7 SRM (zależy od owoców)

Alkohol objętościowo: 5 – 7%

Komercyjne przykłady

Boon Framboise Marriage Parfait, Boon Kriek Mariage Parfait, Boon Oude Kriek, Cantillon Fou’ Foune (apricot), Cantillon Kriek, Cantillon Lou Pepe Kriek, Cantillon Lou Pepe Framboise, Cantillon Rose de Gambrinus, Cantillon St. Lamvinus (merlot grape), Cantillon Vigneronne (Muscat grape), De Cam Oude Kriek, Drie Fonteinen Kriek, Girardin Kriek, Hanssens Oude Kriek, Oud Beersel Kriek, Mort Subite Kriek