Gueuze: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.040 – 1.060|FG=1.000 – 1.006|IBU=0 – 10|SRM=3 – 7|ABV=5 – 8%}} ==Gueuze== ===Aromat=== Umiarkowanie kwaskowaty/kwaśny aromat mieszający się z …”) |
|||
Linia 24: | Linia 24: | ||
===Surowce=== | ===Surowce=== | ||
Niesłodowana pszenica (30-40%), słód pilzneński i dojrzały (suranne) chmiel (3 letni). Dojrzały chmiel jest używany bardziej jako środek konserwujący niż dla nadania goryczki, co powoduje faktyczny poziom goryczki ciężki do przewidzenia. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnych drożdży i bakterii | Niesłodowana pszenica (30-40%), słód pilzneński i dojrzały (suranne) chmiel (3 letni). Dojrzały chmiel jest używany bardziej jako środek konserwujący niż dla nadania goryczki, co powoduje faktyczny poziom goryczki ciężki do przewidzenia. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnych drożdży i bakterii w dębowych beczkach. Piwo domowe i z małych rzemieślniczych browarów są typowo robione przy użyciu czystych kultur drożdży często zawierających Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus i Lactobacillus w celu próby skopiowania dominującego efektu mikrobów z Brukseli i okolic Senne River Valley. Czasami są używane kultury pobrane z butelek, ale nie ma jednoznacznej, prostej drogi czy te organizmy będą cały czas żywotne. | ||
==Podstawowe informacje== | ==Podstawowe informacje== |
Aktualna wersja na dzień 12:24, 30 paź 2009
Gueuze
Aromat
Umiarkowanie kwaskowaty/kwaśny aromat mieszający się z aromatem określanym jako stodoły, ziemisty, kozi, słomy, konia i końskiego pledu. Gdy niektóre mogą być dominująco kwaskowate/kwaśne, balans jest kluczem i określa lepsze gueuze. Przeciętnie owocowe wraz z aromatami cytrusowymi (często grapefruit), jabłka i inne lekkie owoce, rabarbar i miód. Bardzo lekki aromat dębu są pożądanymi smakami. Jelitowy, dymny, cygaro i aromat sera są niepożądane. Brak aromatu chmielu. Brak dwuacetylu.
Wygląd
Złoty kolor. Klarowność jest wspaniała (dopóki butelka nie była wstrząśnięta). Gęsta górzysta, konsystencji musu, biała piana. Wydaje się, że utrzymuje się wiecznie. Zawsze musujące.
Smak
Umiarkowany kwaskowaty/kwaśny charakter jest klasycznie w balansie ze słodem, pszenicą i cechami przypominającymi stodołę. Słaba uzupełniająca słodkość może być obecna, ale wyższe poziomy są nietypowe. Gdy niektóre mogą być dominująco kwaskowate, balans jest kluczem i określa lepsze gueuze. Różne smaki owocowe są powszechne i mogą mieć miodowe cechy. Delikatna wanilia i/oraz dębowe smaki są okazjonalnie zauważalne. Jelitowe, dymowe albo cechy cygara są niepożądane. Goryczka chmielowa jest generalnie nieobecna ,albo na bardzo niskim poziomie może okazjonalnie być odczuwalna. Brak smaków chmielowych. Brak diacetylu.
Tekstura
Treściwość lekka do średnio lekkiej. W wyniku niskiej końcowej gęstości, wiele smaków wypełniających zapobiega wrażenia wodnistego smaku. Posiada lekką do mocną cierpkość oraz kłujące odczucia bez cech ostro ściągających. Niektóre wersje mają lekko rozgrzewający charakter. Mocno nagazowane.
Ogólne wrażenia
Złożone, przyjemnie kwaskowato/kwaśne, zbalansowane, blade, oparte na pszenicy ale fermentowane przy użyciu belgijskich mikrobów.
Komentarz
Gueuze jest tradycyjnie produkowany za pomocą mieszania jednego, dwu i trzyletnich lambiców. Młody lambic zawiera fermentowalne cukry natomiast dojrzałe wersje posiadają charakterystyczny „dziki” smak enne River valley. Dobry gueuze nie jest gryzący ale posiada pełny i prowokacyjny bukiet, ostry aromat, i miękki welwetowy smak. Lambic jest serwowany nienagazowany, natomiast gueuze jest serwowany musujący. Wartości IBU są przybliżone gdyż używane są dojrzałe chmiele; Belgowie używają chmielu bardziej jako środka antybakteryjnego niż dla goryczki. Produkty oznaczone jako „oude” albo „ville” są uważane za najbardziej tradycyjne.
Historia
Fermentowane fermentacją spontaniczną kwaskowate ale z okolic Brukseli (senne valley) pochodzą od tradycji małych farmerskich browarów z kilku wiekową tradycją. Ich ilość cały czas spada, a niektóre niezgodnie z tradycją dosładzają ich produkty (po fermentacji) by piwo smakowało większej ilości odbiorców.
Surowce
Niesłodowana pszenica (30-40%), słód pilzneński i dojrzały (suranne) chmiel (3 letni). Dojrzały chmiel jest używany bardziej jako środek konserwujący niż dla nadania goryczki, co powoduje faktyczny poziom goryczki ciężki do przewidzenia. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnych drożdży i bakterii w dębowych beczkach. Piwo domowe i z małych rzemieślniczych browarów są typowo robione przy użyciu czystych kultur drożdży często zawierających Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus i Lactobacillus w celu próby skopiowania dominującego efektu mikrobów z Brukseli i okolic Senne River Valley. Czasami są używane kultury pobrane z butelek, ale nie ma jednoznacznej, prostej drogi czy te organizmy będą cały czas żywotne.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 10 - 14,7°Blg
Goryczka: 0 – 10 IBU
Gęstość końcowa: 0,0 - 1,5°Blg
Kolor: 3 – 7 SRM
Alkohol objętościowo: 5 – 8%
Komercyjne przykłady
Boon Oude Gueuze, Boon Oude Gueuze Mariage Parfait, De Cam Gueuze, De Cam/Drei Fonteinen Millennium Gueuze, Drie Fonteinen Oud Gueuze, Cantillon Gueuze, Hanssens Oude Gueuze, Lindemans Gueuze Cuvée René, Girardin Gueuze (Black Label), Mort Subite (Unfiltered) Gueuze, Oud Beersel Oude Gueuze