Flanders Red Ale: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wiki piwo.org
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.048 – 1.057|FG=1.002 – 1.012|IBU=10 – 25|SRM=10 – 16|ABV=4.6 – 6.5%}} ==Flamandzkie Czerwone Ale== ===Aromat=== Złożony owocowy wraz z uzupełn…”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:


===Aromat===
===Aromat===
Złożony owocowy wraz z uzupełniającym słodowym. Owocowość jest wysoka i przypominająca wiśnie, pomarańcze, śliwki i czerwone porzeczki. Często występuje wanilia i/albo nuty czekoladowe. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla złożoności aromatu. Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w przedziale od dopełniający do intensywny. Brak aromatów chmielowych. [[Diacetyl|Dwuacetyl]] jest odczuwalny tylko w bardzo nikłych ilościach jeśli w ogóle, jako uzupełniający aromat.
Złożony, owocowy, uzupełniony słodowym. Owocowość jest wysoka i przypominająca wiśnie, pomarańcze, śliwki i czerwone porzeczki. Często występuje wanilia i/albo nuty czekoladowe. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dodając do aromatu złożoności. Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w obecny w zakresie od dopełniającego do intensywnego. Brak aromatów chmielowych. [[Diacetyl|Dwuacetyl]] jeśli w ogóle to jest wyczuwalny tylko w bardzo małych ilościach, jako aromat uzupełniający.


===Wygląd===
===Wygląd===
Głęboko czerwony, burgundowy do czerwonawo brązowego koloru. Dobra klarowność. Biała do bardzo blado żółtobrązowa piana. Przeciętnie do dobrze utrzymująca się.
Kolor od głęboko czerwonego, burgundowego do czerwo-brązowego. Dobra klarowność. Biała do bardzo jasno żółtobrązowej piana,  utrzymująca się przeciętnie do dobrze.


===Smak===
===Smak===
Intensywny owocowy przeważnie zawierający smaki śliwki, pomarańczy, wiśni albo czerwonej porzeczki. Delikatne cechy wanilii i/albo czekolady są przeważnie obecne. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla nadania złożoności smaku. Kwaskowaty, kwaśny charakter jest w przedziale od dopełniającego do  intensywnego, smaki słodowe są w przedziale od dopełniającego do wyraźnego. Generalnie wraz z zwiększającym się kwaskowatym charakterem, cechy słodkie mieszają się bardziej z drugoplanowanymi smakami (i vice versa). Brak smaków chmielowych. Powściągliwa goryczka chmielowa. Kwaśna, taninowa gorycz jest często obecna w niskich do umiarkowanych ilościach i dodaje dojrzałego winnego charakteru wraz z długim, wytrawnym finiszem. Diacetyl obecny w bardzo małych ilościach, jeśli w ogóle, jako uzupełniający smak.
Intensywnie owocowy, przeważnie zawierający smak śliwek, pomarańczy, wiśni lub czerwonej porzeczki. Przeważnie obecne są delikatne cechy waniliowe i/lub czekoladowe. W małych ilościach mogą występować przyprawowe fenole nadając smakowi złożoności. Kwaskowaty, kwaśny charakter obecny w zakresie od dopełniającego do  intensywnego, smaki słodowe na poziomie od dopełniającego do wyraźnego. Generalnie wraz z zwiększającym się kwaskowatym charakterem, cechy słodkie mieszają się bardziej ze smakami drugoplanowymi (i vice versa). Brak smaków chmielowych. Łagodna goryczka chmielowa. Kwaśna, taninowa gorycz jest obecna często w ilościach niskich do umiarkowanych i dodaje charakteru zbliżonego do dojrzałego winnego z długim, wytrawnym finiszem. Diacetyl jeśli w ogóle obecny to w bardzo małych ilościach, jako smak uzupełniający.


===Tekstura===
===Tekstura===
Średnia treściwość. Słabe do średnie nagazowanie. Słabe do średnie odczucia ściągania, jakby dobrze wyleżakowane czerwone wino, często wraz z kłującą kwasowością. Oszukująco lekkie i rześkie na podniebieniu aczkolwiek troszkę słodkiego finiszu nie jest niczym niezwykłym.
Średnia treściwość. Nagazowanie słabe do średniego. Słabe do średnie odczucia ściągania, podobne do dobrze wyleżakowanego czerwonego wina, często z ostrą kwasowością. Zwodniczo lekkie i rześkie na podniebieniu jednak obecność nieco słodkiego finiszu nie jest niczym niezwykłym.


===Ogólne wrażenia===
===Ogólne wrażenia===
Kompleksowe, kwaskowate, jakby czerwone wino belgijskie ale.
Kompleksowe, kwaskowate, podobne do czerwonego wina belgijskie ''ale''.


===Komentarz===
===Komentarz===
Długo dojrzewające i mieszane z młodymi jak również się pojawiają, dodając gładkości i kompleksowości, natomiast dojrzałe produkty są czasami wydane jako piwo dla konesera. Znane jako burgund Belgii, jest najbardziej winne ze wszystkich innych stylów piwa. Czerwonawy kolor jest efektem słodu, aczkolwiek przedłużone gotowanie może pomóc w uzyskaniu atrakcyjnej burgundowego odcienia. Dojrzewanie również przyciemni piwo. The flanders red jest bardziej octowy i posiada owocowe smaki, które przypominają czerwone wino niż Oud Bruin. Może być wysoko odfermentowane nawet do 98%.
Często występują jako długo dojrzewające lub mieszane młodych i dobrze dojrzałych co dodaje gładkości i kompleksowości, natomiast dojrzałe produkty są czasami oferowane jako piwo dla konesera. Znane jako burgund Belgii, jest najbardziej winne ze wszystkich innych stylów piwa. Czerwonawy kolor pochodzi od słodu, a przedłużone gotowanie może pomóc w uzyskaniu atrakcyjnego "burgundowego" odcienia. Dojrzewanie również przyciemnia kolor piwa. The flanders red jest bardziej octowe i posiada więcej owocowych smaków  przypominających czerwone wino niż Oud Bruin. Może być odfermentowane nawet do 98%.


===Historia===
===Historia===
Lokalne piwo dla West Flanders, wytworzone przez browar Rodenbach powstały w 1820 w West Flanders ale odzwierciedla wcześniejsze tradycje. Piwo jest dojrzewane do dwóch lat, często w ogromnych dębowych beczkach, które zawierają  bakterie niezbędne dla nadania kwaskowatości piwu. Kiedyś powszechne było w Belgii i Anglii mieszanie starszego piwa z młodym by zbalansować kwaskowatość i kwaśność znajdowane w dojrzałym piwie. Gdy mieszanie warek dla konsystencji jest teraz powszechne wśród większych browarów, ten typ mieszania jest zamierającą sztuką.
Lokalne piwo Zachodniej Flandrii, określone przez produkty browaru Rodenbach powstałego w 1820 w Zachodniej Flandrii, odzwierciedlające jednak wcześniejsze tradycje. Piwo dojrzewa do dwóch lat, często w ogromnych dębowych beczkach, które zawierają  bakterie niezbędne dla nadania piwu kwaskowatości. Kiedyś w Belgii i Anglii powszechne było mieszanie starszego piwa z młodym by zrównoważyć kwaskowatość i kwaśność występujące w dojrzałym piwie. W czasach gdy mieszanie warek w celu uzyskania pożądanej gęstości jest powszechne w dużych browarach, ten rodzaj mieszania jest sztuką zamierającą.


===Surowce===
===Surowce===
Słód wiedeński i/albo monachijski jako bazowy, jasne do średnie słody cara i małe ilości Special B są używane wraz z do 20% kukurydzą. Chmiele zawierające małe ilości kwasów alfa są powszechnie używane (unikaj dużej ilości kwasów alfa i chmieli amerykańskich). Saccharomyces, Lactobacillus i Brettanomyces (i acetobacter) wpływają na fermentację i ewentualnie smak.
Używa się słód wiedeński i/albo monachijski jako bazowy, jasne do średnie słody cara i małe ilości Special B wraz z dodatkiem do 20% kukurydzy. Powszechnie używane sa chmiele zawierające małe ilości alfa kwasów (unikać chmieli o dużej zawartości alfa kwasów oraz chmieli amerykańskich). Saccharomyces, Lactobacillus i Brettanomyces (i acetobacter) wpływają na fermentację i ostateczny smak.


==Podstawowe informacje==
==Podstawowe informacje==

Aktualna wersja na dzień 11:27, 7 lip 2010

BJCP Parametry stylu

OG 1.048 – 1.057
FG 1.002 – 1.012
IBUs 10 – 25
SRM 10 – 16
ABV 4.6 – 6.5%

Flamandzkie Czerwone Ale

Aromat

Złożony, owocowy, uzupełniony słodowym. Owocowość jest wysoka i przypominająca wiśnie, pomarańcze, śliwki i czerwone porzeczki. Często występuje wanilia i/albo nuty czekoladowe. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dodając do aromatu złożoności. Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w obecny w zakresie od dopełniającego do intensywnego. Brak aromatów chmielowych. Dwuacetyl jeśli w ogóle to jest wyczuwalny tylko w bardzo małych ilościach, jako aromat uzupełniający.

Wygląd

Kolor od głęboko czerwonego, burgundowego do czerwo-brązowego. Dobra klarowność. Biała do bardzo jasno żółtobrązowej piana, utrzymująca się przeciętnie do dobrze.

Smak

Intensywnie owocowy, przeważnie zawierający smak śliwek, pomarańczy, wiśni lub czerwonej porzeczki. Przeważnie obecne są delikatne cechy waniliowe i/lub czekoladowe. W małych ilościach mogą występować przyprawowe fenole nadając smakowi złożoności. Kwaskowaty, kwaśny charakter obecny w zakresie od dopełniającego do intensywnego, smaki słodowe na poziomie od dopełniającego do wyraźnego. Generalnie wraz z zwiększającym się kwaskowatym charakterem, cechy słodkie mieszają się bardziej ze smakami drugoplanowymi (i vice versa). Brak smaków chmielowych. Łagodna goryczka chmielowa. Kwaśna, taninowa gorycz jest obecna często w ilościach niskich do umiarkowanych i dodaje charakteru zbliżonego do dojrzałego winnego z długim, wytrawnym finiszem. Diacetyl jeśli w ogóle obecny to w bardzo małych ilościach, jako smak uzupełniający.

Tekstura

Średnia treściwość. Nagazowanie słabe do średniego. Słabe do średnie odczucia ściągania, podobne do dobrze wyleżakowanego czerwonego wina, często z ostrą kwasowością. Zwodniczo lekkie i rześkie na podniebieniu jednak obecność nieco słodkiego finiszu nie jest niczym niezwykłym.

Ogólne wrażenia

Kompleksowe, kwaskowate, podobne do czerwonego wina belgijskie ale.

Komentarz

Często występują jako długo dojrzewające lub mieszane młodych i dobrze dojrzałych co dodaje gładkości i kompleksowości, natomiast dojrzałe produkty są czasami oferowane jako piwo dla konesera. Znane jako burgund Belgii, jest najbardziej winne ze wszystkich innych stylów piwa. Czerwonawy kolor pochodzi od słodu, a przedłużone gotowanie może pomóc w uzyskaniu atrakcyjnego "burgundowego" odcienia. Dojrzewanie również przyciemnia kolor piwa. The flanders red jest bardziej octowe i posiada więcej owocowych smaków przypominających czerwone wino niż Oud Bruin. Może być odfermentowane nawet do 98%.

Historia

Lokalne piwo Zachodniej Flandrii, określone przez produkty browaru Rodenbach powstałego w 1820 w Zachodniej Flandrii, odzwierciedlające jednak wcześniejsze tradycje. Piwo dojrzewa do dwóch lat, często w ogromnych dębowych beczkach, które zawierają bakterie niezbędne dla nadania piwu kwaskowatości. Kiedyś w Belgii i Anglii powszechne było mieszanie starszego piwa z młodym by zrównoważyć kwaskowatość i kwaśność występujące w dojrzałym piwie. W czasach gdy mieszanie warek w celu uzyskania pożądanej gęstości jest powszechne w dużych browarach, ten rodzaj mieszania jest sztuką zamierającą.

Surowce

Używa się słód wiedeński i/albo monachijski jako bazowy, jasne do średnie słody cara i małe ilości Special B wraz z dodatkiem do 20% kukurydzy. Powszechnie używane sa chmiele zawierające małe ilości alfa kwasów (unikać chmieli o dużej zawartości alfa kwasów oraz chmieli amerykańskich). Saccharomyces, Lactobacillus i Brettanomyces (i acetobacter) wpływają na fermentację i ostateczny smak.

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 11,9 - 14°Blg

Goryczka: 10 – 25 IBU

Gęstość końcowa: 0,5 - 3,1°Blg

Kolor: 10 – 16 SRM

Alkohol objętościowo: 4.6 – 6.5%

Komercyjne przykłady

Rodenbach Klassiek, Rodenbach Grand Cru, Bellegems Bruin, Duchesse de Bourgogne, New Belgium La Folie, Petrus Oud Bruin, Southampton Flanders Red Ale, Verhaege Vichtenaar, Monk’s Cafe Flanders Red Ale, New Glarus Enigma, Panil Barriquée, Mestreechs Aajt