Maibock/Helles Bock
Koźlak Majowy
Aromat
Aromat słodowy od umiarkowanego do mocnego, często z lekko prażonym charakterem i niskim poziomem melonoidyn. Aromat szlachetnych odmian chmielu na poziomie od umiarkowanie niskiego do niewyczuwalnego, zwykle o korzennym charakterze. Czysty. Bez diacetylu. Estry owocowe na poziomie od niskiego do niewyczuwalnego. Alkohol może być lekko wyczuwalny. Dopuszczalny lekki aromat DMS pochodzący od słodu pilzneńskiego.
Wygląd
Kolor od głębokiego złota do jasnego bursztynu. Leżakowanie powinno nadąć mu dobrą klarowność. Piana wysoka, kremowa i trwała o białej barwie.
Smak
Dominuje bogaty smak europejskich, kontynentalnych słodów jasnych (smak słodu pilzneńskiego z nutami prażonymi i/lub melonoidynowymi). Karmelizacja słaba lub jej brak. Dopuszczalny jest lekki smak DMSu od słodu pilzneńskiego. Smak chmielowy od poziomu umiarkowanego do niewyczuwalnego. Lekka korzenność lub charakter pieprzowy pochodzące od chmielu i/lub alkoholu. Chmielowa goryczka umiarkowana (bardziej zrównoważona niż w przypadku innych bocków). Czysty smak bez estrów owocowych i diacetylu. Dobrze odfermentowane, nie mdłe, z umiarkowanie wytrawnym finiszem, który powinien smakować zarówno słodem jak i chmielem.
Tekstura
Treściwość średnia. Nasycenie umiarkowane do umiarkowanie wysokiego. Delikatne i czyste bez ostrości i cierpkości mimo zwiększonej chmielowej goryczki. Zawarty alkohol może dawać lekkie uczucie rozgrzewania.
Ogólne wrażenia
Względnie jasny, mocny, słodowy lager. Opracowane tak by znajdować się na granicy miedzy mdłością, a zbyt ciemnym kolorem. Charakter chmielowy jest ogólnie bardziej wyeksponowany niż w przypadku pozostałych bocków.
Komentarz
Uważa się je albo za jasną wersję tradycyjnych bocków albo za monachijskie jasne uwarzone do mocy koźlaka. Mimo, że dość słodowe, piwo to jest zwykle mniej ciemne i ma mniej bogate smaki słodowe niż tradycyjne bocki. Może być od nich także bardziej wytrawne, chmielowe i o większej goryczce. Sprawą dyskusyjną jest, czy jasny (Helles) koźlak i koźlak majowy (May) to synonimy. Większość zgadza się, że obydwa typy są identyczne (tak jak w przypadku Märzen i Oktoberfest), jednak niektórzy specjaliści uważają Maibocka za typ świąteczny (fest) sięgający górnej granicy chmielenia i koloru. Jakakolwiek owocowość pochodzi od słodu monachijskiego, a nie jest efektem działalności drożdży podczas fermentacji.
Historia
W porównaniu z innymi koźlakami styl powstał całkiem niedawno. Wyszynk Maibocka jest związany z wiosną i miesiącem majem.
Surowce
Podstawę stanową słód pilzneński i/lub słód wiedeński z niewielkim dodatkiem słodu monachijskiego mającym na celu dodanie piwu charakteru (jednak w znacznie mniejszej ilości niż w tradycyjnym koźlaku). Bez dodatków niesłodowych. Szlachetne chmiele. Preferowana miękka woda pozwalająca uniknąć ostrości. Drożdże lagerowe o czystym profilu. Zacieranie dekokcyjne jest typowe, jednak gotowanie jest krótsze niż przy tradycyjnym koźlaku, aby kolor nie stał się ciemniejszy.
Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 15.6 - 17.5°Blg
Goryczka: 23 – 35 IBU
Gęstość końcowa: 2.8 – 4.6°Blg
Kolor: 6 – 11 SRM
Alkohol objętościowo: 6.3 – 7.4%
Komercyjne przykłady
Ayinger Maibock, Mahr’s Bock, Hacker-Pschorr Hubertus Bock, Capital Maibock, Einbecker Mai-Urbock, Hofbräu Maibock, Victory St. Boisterous, Gordon Biersch Blonde Bock, Smuttynose Maibock